OORSPRONG VAN SINTERKLAAS
|
Nederlandse traditie?
Elk jaar in november en december is er grote beweging in ons land voor de persoon Sinterklaas. Dit Katholieke "kinderfeest" is bijna niet uit onze cultuur weg te denken. In de afgelopen jaren is de zwarte Pieten discussie hevig uitgebroken en elk jaar wordt dit heviger. Het is via de Katholieke kerk een Christelijke traditie geworden. Een traditie dat op het eerste gezicht onschuldig, leuk en gezellig lijkt. Maar is dit ook zo of zit er veel meer achter dan we denken? En is de informatie dat hij en zijn zwarte pieten uit Spanje komt echt waar? Laten we alle informatie op een rijtje zetten over dit Katholieke (Christelijk feest)... VERCHRISTELIJKING (verkerstenen) In de Germaanse oudheid was er al een feest aan het begin van de winter ter ere van de god Wodan. Honderden jaren vierden Germanen dit feest al toen de eerste christenen naar Nederland kwamen om het evangelie te brengen. De eerste christenen waren radicaal en onderwezen dat de Schepper van hemel en aarde de enige God is en alleen Hij vereerd mag worden. Daarom verwierpen ze het Germaanse heidendom op alle fronten. Toen Bonifatius een heilige boom wilde omhakken als teken van afgoderij werd hij vermoord door de Friezen. Om deze behandeling bespaard te blijven, gingen de opvolgers van Bonifatius wat minder radicaal te werk en besloten zij de Germaanse feesten te "verchristelijken". Zij gaven aan de heidense feesten een christelijk karakter, zodat zij en het evangelie geaccepteerd zouden worden door de Germanen. Zo werd bijvoorbeeld het Germaanse Midwinterfeest omgetoverd tot Kerstmis en voor Lentefeest kwam Pasen in de plaats. De oude gebruiken van deze feesten konden maar moeilijk uitgebannen worden. Nog steeds worden met Kerst kerstbomen opgetuigd (een Germaans gebruik van het bomen vereren) en kadootjes gegeven en worden er met Pasen vele eieren gegeten (als teken van vruchtbaarheid en een nieuw begin). Ook het Sinterklaasfeest is een duidelijk voorbeeld van vermenging. Maar dit feest is een vermenging tussen de Rooms katholieke heiligenverering en de Germaanse afgodendienst. DE WONDEREN VAN DE SINT Laten we eens deze 2 onderdelen van het Sinterklaasfeest apart nemen. De persoon Sint Nicolaas heeft echt bestaan, maar er is weinig bekend over het begin van zijn leven. Hij moet in het tweede deel van de 3e eeuw na Christus zijn geboren. Volgens de Roomse overlevering of legenden werd hij al als een heilige geboren en werd zijn leven vanaf zijn geboorte gekenmerkt door wonderen. Om te beginnen weigerde de pasgeboren Nicolaas de borst van zijn moeder op de vastgestelde vastendagen. Ook schijnt het dat het kind, als pasgeborene, bij zijn eerste bad rechtop ging staan alsof hij God wilde danken. Als jonge wees gaf hij al zijn bezittingen aan de armen en als tiener werd hij priester. Toen hij net twintig was werd hij gekozen als bisschop van Myra, gelegen in het huidige Turkije. In de vijftig jaar dat hij bisschop was, werden tientallen goede daden en wonderen op zijn naam bijgeschreven. Toen Nicolaas volwassen werd en per schip op pelgrimstocht ging naar Jeruzalem gebeurde een groot wonder. Tijdens een storm viel een matroos uit de mast. Toen de storm ging liggen en de mensen wat rust hadden, zagen zij tot hun verbazing dat de matroos weer opstond na een gebed van Nicolaas. Tijdens zijn hele leven bleef Nicolaas wonderen verrichten. Zo hielp hij drie verarmde zusters, die geen bruidsschat bezaten om te huwen en daarom gedwongen werden als prostituee te leven. Om hen te helpen wierp Nicolaas drie nachten achter elkaar drie met goudstukken gevulde beurzen bij hen binnen. De munten die Nicolaas strooide kwamen in de schoenen van de dochters terecht en hierin vindt het schoen zetten haar oorsprong. Ook bevrijdde hij 3 onschuldig ter dood veroordeelde zeevarenden en behoedde menige schipbreukeling van de verdrinking.Na zijn dood op 6 december 342 verspreidde zijn bekendheid zich langzaam maar zeker over de gehele Roomse ‘christenheid’. In Myra en Constantinopel werd hij vereerd vanaf de 6e eeuw. Van daar verspreidde zijn verering zich over de hele Griekse en Russische kerk. Sinds de 9e eeuw werd Nicolaas een heilige in Rome en werd hij in Italië vereerd en vanaf de 10e eeuw in Duitsland, Engeland en Frankrijk. Vooral de Hanzeroute verspreidde zijn verering in het noorden van Europa. In 1087 werd zijn gebeente door vissers overgebracht naar Bari in Zuid-Italië (destijds een Spaanse kolonie) als gevolg van Turkse inval in Klein-Azië. Inwoners van Nederland leerden Sint Nicolaas vooral kennen via de handelscontacten met de Spanjaarden, waarbij de Sint voor het gemak een Spaanse bisschop werd. Sint Nicolaas werd een populaire beschermheilige, van onder meer de hel en de zee, scholieren, kinderen, schippers, gevangenen, hoeren en juristen. Ook voor het huwelijk werd hij aangeroepen. Sint Nicolaas werd in die handelsperiode heel populair, omdat hij zo goed was voor iedereen... Hij kreeg zelfs meer aanzien dan Jezus zelf (wat binnen de Katholieke kerk kennelijk heel normaal is) en overal werden kerken voor hem gebouwd en hij werd de heilige van landen als Rusland en Griekenland en van tientallen havensteden waaronder Amsterdam! Toen de verering van de heilige Nicolaas in onze streken doordrong, werd onze levensgewoonte nog sterk bepaald door de oude Germaanse afgodendienst. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het beeld dat wij nu nog hebben van Sinterklaas met deze afgodendienst is vermengd. WODAN De Germaanse levensgewoonte De Germaanse mens voelde zich klein tegenover de krachten van de natuur. Zij zagen de wind als een goddelijk wezen en noemden hem Wodan d.w.z. ‘Adem’. Zij symboliseerden Wodan als een persoon van grote waardige gestalte. Hij droeg een breedgerande hoed, die diep over het hoofd was gedrukt. Hij had een lange baard, was gehuld in een wijde mantel en in zijn hand hield hij een speer met slangenkop – ook toverlans. Hij doorkliefde de lucht met zijn achtbenige paard Sleipnir en werd bijgestaan door demonen. HUGIN en MUNIN 2 demonen, Hugin (de gedachte) en Munin (het geheugen) informeerden hem over wat de mensen op aarde deden. Ook had Wodan een begeleider en boodschapper, Oel. Oel speurde in de rookgaten naar offers voor Wodan en strooide de levenszaden uit. Volgens de Germanen verdween de maan bij zonsopgang in een zak, waaruit hij de volgende avond weer door Oel werd losgelaten. Ook was Wodan vaak vergezeld van de rijm- of winterreus Nörwi. Deze zwarte Nörwi werd voorgesteld met een roede. Wodan (Duitsland, Polen) ook wel Odin (Zweden, Noorwegen, Finland) genoemd, was de belangrijkste Germaanse god. Hij was de god van oorlog en dood. Hij bracht de zielen van de overledenen met zijn paard naar de onderwereld. Ook was hij de god van de wind, kennis, wijsheid en poëzie. Wodan was de god van de runen (voorloper van onze letters), het woord en het schrift en de helper in de strijd. Verder werd hij aanbeden als god van handel en winst en was hij de beschermheer van de oogst, omdat hij de stormwinden kon afwenden van de velden en zo misoogsten voorkomen. Hij schonk de mensen rijkdom via goede oogsten. Verering Wodan was een veeleisende god en er moest regelmatig aan hem geofferd worden. Hij werd vooral vereerd in het najaar en in het voorjaar wanneer de stormen het krachtigst zijn. Dan trok hij met het ‘wilde Heer’ (wütige Heer of Wodenheer), de schare van gestorven zielen, door het land. Aan het begin van de koude donkere winter brachten de Germanen onder leiding van een tovenaar offers aan hem en vierden zij feest rond het vuur. Er werden dan ook geschenken aan elkaar gegeven. DE SCHOORSTEEN Zwarte piet brengt kadootjes door de schoorsteen... tegenwoordig hebben de meeste huizen geen open haard met een schoorsteen... het idee komt dus van een tijd geleden... Tijdens de herfst- en winterdagen zaten de mensen bij de grote haard. Die haard had een heel bijzondere betekenis. Hij was het middelpunt van het huis waar men zich warmde, het voedsel kookte, en verhalen vertelde. Door het brede rookgat hoorden de mensen Wodan met zijn wild demonenleger door de lucht scheren en zag men de sterren fonkelen. Dat rookgat had een bijzondere betekenis: het was de verbindingsweg tussen de aarde en de hemel met zijn hogere wezens. Langs die weg trad de geestenwereld hun leefwereld binnen. In hun angst en onzekerheid tegenover dat overmachtige gebeuren deden de Germanen alles wat ze konden om Wodan mild te stemmen en om het kwade van hen te weren. Bij het rookgat brachten zij een offer: het symbool van overeenkomst. Zij en hun kinderen legden veldvruchten zoals haver, hooi, wortels, bieten of deegkoeken in hun klomp voor de schimmel van Wodan om onheil af te wenden en Wodan gunstig te stemmen. Zo hoopten zij zegen te krijgen. De rook van de offers kringelde omhoog naar de lucht toe. En de mensen hoopten dat uit de lucht weer nieuwe levenszaden op de akkers gestrooid zouden worden. SINTERKLAAS IS GELIJK AAN WODAN! Als we de gegevens van Sint Nicolaas en Wodan bij elkaar leggen, zien we duidelijk dat er grote gelijkenissen zijn tussen beiden. Wodan en Nicolaas werden beiden aangeroepen als beschermheren. Ze beschikten over wondere krachten en waren milde schenkers: Wodan schenkt de zaden voor de oogst. Nicolaas beschermt zijn volk tegen hongersnood. Zowel Nicolaas als Wodan staan voor gerechtigheid en het huwelijk. De alwetendheid, dichtkunst en de runentekens van Wodan (de god van de wijsheid) zien we weer terug in het grote boek van de Sint, de gedichtjes en chocoladeletters. Paard Waar in (heel) vroegere tijden Wodan met zijn achtbenige paard werd vereerd is er nu de heilige Nicolaas met zijn schimmel, die het land verblijd. Het witte paard van de Sint is een beeld geworden van de schimmel Sleipnir. Een wit paard heeft trouwens een sterke symbolische waarde. Niet alleen in de Germaanse mythologie. Volgens de Griekse geschiedschrijver Herodotos beschouwden de Perzen witte paarden als heilige dieren. De Indische mythologie kent de leer van de laatste incarnatie van de zonnegod Vishnu in schimmelgedaante. Van de zonnegod Mithras zei men: aan zijn wagen trekken vier rossen, witte, hemels voer, genietend en onsterfelijk. De zonnegod komt in de mythologie vaak op een wit paard naar de woningen van de mensen gereden. De Ierse god O’Donoghue bestijgt op de eerste mei een melkwit ros met hoogstaande manen. Ook de Walkuren reden op schimmels. De bijzondere plaats van het witte paard uit de mythologie is in latere tijden blijven bestaan. Legeraanvoerders en koningen hielden in de middeleeuwen vaak hun intocht op schimmels gezeten. Ook Napoleon bereed bij voorkeur een schimmel. Wit is de kleur van geluk, van licht en van het goede. Misschien vindt men juist daarom vaak een wit paard afgebeeld op uithangborden van herbergen. In Engeland is geen dorpje of er is een herberg The White Horse. In tegenstelling tot het paard is een ezel geen machtsdier waarop de groten van de aarde zijn gezeten. Het is een lastdier van de armen, de kleine boeren. Een ezel draagt dus de lasten van de armen. In die zin is het een tegenbeeld van het paard. Jezus op een ezel bij de intocht in Jeruzalem is dus een tegenpool van de macht van de vorsten die op paarden de stad binnenkomen. Maar in het boek Openbaring (19:11) staat ook beschreven dat Yeshua (Jezus) uiteindelijk terug zal komen op een wit paard, zegevierend voor altijd. Zwarte Piet logica De transitie van slaaf naar knecht Volgens sommige mensen was de Piet van oorsprong een slaaf die door de Sint is vrijgekocht en als knecht is aangenomen door de Sint (klinkt als slavenhandel). Je bent een slaaf en dan wordt je gekocht en ben je een knecht.. een upgrade van functie, een trouwe helper van een goede man. De transitie van witte man naar zwarte man Het gaat dus eigenlijk om een "witte" man die door de schoorsteen komt en krijgt daarbij een wonderbaarlijke transformatie. De witte man heeft opeens kroeshaar, rode lippen, is zwart en praat met een raar accent. Er is dus een eigen discussie gaande, zwart door roet of toch een ex-slaaf? Of is het toch de oorspronkelijke metgezel van Sinterklaas genaamd Krampus? Het lijkt erop dat de Demoon Krampus in Nederland is ingeruild voor een "witte knecht" die door de schoorsteen "zwart" wordt en als extra kroeshaar, rode lippen en een accent meekrijgt in de transformatie. Vreemdgenoeg zijn de pieten die vanuit Spanje komen al "zwart", een logische verklaring is dat zij natuurlijk nog zwart zijn van de jaren daarvoor., de kleding van de knechten blijven natuurlijk schoon, want alleen de huid wordt door het roet zwart... logisch toch? DE ROE De roe van Zwarte Piet is oorspronkelijk helemaal geen strafwerktuig. De Germanen gebruikten deze als vruchtbaarheidssymbool om het leven aan te wakkeren. Ze sloegen hiermee op de grond, muren en bomen, zodat het nieuwe jaar herboren zou worden. De natuur kwam weer traag maar zeker opgang na Midwinter. Ook was het bosje jonge twijgen ervoor om bij inwijdingsrituelen de ‘nieuwe’ volwassenen de levenskracht van de natuur mee te geven, door hen er stevig mee te meppen. Hoe meer tikken je kreeg, hoe sterker je werd. De roedes, waarmee jonge mannen vrouwen achterna zaten om hen te tikken, symboliseerden het verlangen om met hun mannelijke ‘roede’ de vrouwen vruchtbaar te maken. Pepernoten Het strooien van pepernoten is een verwijzing naar het verre verleden. Het verwijst naar het vruchtbaarheidsritueel dat we ook terugzien bij bruiloften (het strooien van rijst). De pepernoten herinneren aan noten en erwten, die als erotische symbolen aan Donar waren gewijd. Zij werden aan het begin van de winter tijdens de vruchtbaarheidsriten rond gestrooid. Bij sommige volkeren gelden noten en erwten nog steeds als symbool van liefde en vruchtbaarheid. De Japanners strooien bij de aanvang van het jaar bonen op de vloer om demonen te verjagen. De noot met zijn stevig omhulsel is een symbool voor het verborgene dat eens geopenbaard of geboren zal worden. Snoepgoed Ander snoepgoed tijdens het Sinterklaasfeest, zoals speculaas, marsepein en chocolade letters, vind ook zijn oorsprong in de oude tijden. In de tijd van de Germanen werd de god Freyr vooral door jonge meisjes vereerd. Zij vroegen hem in de gewijde nachten van de midwinterzonnewende om hun een vrijer (een geliefde) te schenken of hun het beeld van de aanstaande man te tonen. Ook in vroegere Sint Nicolaas tijden werd de Sint aanbeden als huwelijksmakelaar (zie de legende van de bruidsschat ). Men verwachtte van Nicolaas dat hij een partner of vruchtbaarheid zou geven. Zo zingen we ‘Sinterklaas goedheiligman’. Een eeuw geleden luidde de tekst echter nog ‘goedheilikman’, waarmee bedoeld werd goede huwelijksmaker (heilik = huwelijk). Het betekent dus eigenlijk: Sinterklaas, goed huwelijks-man. Want vele eeuwen lang gold Sint Nicolaas als heilige voor een meisje dat een man zocht. Een speculaaspop werd door een vrijer (een geliefde) gegeven aan een meisje. Vaak was dit de afbeelding van de godin Freya, de godin van de vruchtbaarheid. Tegenwoordig kunnen we haar afbeelding nog steeds zien in de speculaaspoppen. Hoe zit dat met de marsepeinen varken, wat heeft dat nou te maken met het Sinterklaasfeest? Waar slaat dat nou op? Het gebruik van het marsepeinen varken komt ook uit deze oude tijden. Om geluk af te dwingen werden in de tijd van de Germanen varkens geofferd aan de god Freyr, ook een god van vruchtbaarheid en rijkdom (hier komt trouwens ons spaarvarken vandaan). Maar nadat het afgodenoffer verboden werd, kwam het marsepeinen varken ervoor in de plaats. De chocolade-, boter- en banketletters zijn duidelijke verwijzingen naar de runentekens van Wodan. Door daarvan te eten, kreeg men als het ware deel aan de wijsheid en de levenskracht van de goden. Ook kreeg een kind vroeger bij zijn of haar geboorte een initiaal van brood. Dit runenteken (voorloper van onze letters) was een symbool voor geluk. Schoen zetten Waar in vroegere tijden bij het rookgat offers werden gebracht aan Wodan en zijn paard, is er nu het gebruik van het schoen zetten. Om de Sint gunstig te stemmen, leggen de kinderen ’s avonds naast de schoorsteen wat hooi en wortelen in een schoen voor het paard van de Sint. Zij hopen dat hij er ’s nachts speculaas, snoep, fruit of speelgoed in zal leggen. Het boek van Sinterklaas is later als gebruiksvoorwerp erbij gekomen. Het boek waarin goed en kwaad staan opgetekend is duidelijk afgeleid van de ‘alwetendheid’ van Wodan. Ook kunnen we dit gegeven in de Bijbel vinden (Openbaring 20:12). De ‘alziendheid’ van Sinterklaas wordt vergeleken met de alziendheid van God. Is dit niet eigenlijk godslasterlijk? De transitie van Demon naar knecht Van donkere wezens (demonen) naar zwarte mannen met zakken? In Belgie kennen ze de zwarte Piet als Oel... Oel was de boodschapper met een zak, die naar offers speurde en levenszaden strooide. (in sommige streken in Vlaanderen worden steenkolen nog ‘oelen’ genoemd en is een oeleman een schoorsteenveger). De Oelen van de Sint zijn in Belgie dus bekend als demonen. We vinden deze demonen terug in Hugin en Munin. De demonen Hugin en Munin informeerden Wodan over de daden van de mensen. In andere Europese landen is de Krampus of Demoon een duister figuur en mensen smeren zich met zwart vet in, maar DUS NIET MET KROESHAAR, RODE LIPPEN en EEN SURINAAMS ACCENT... DAT IS TYPTISCH NEDERLANDS en juist DAT stukje daar gaat het om. Het is zeg maar de OCCULTE PIET uit de oudheid, de KRAMPUS, de DEMON vs de Racistische PIET van Nederland, de knecht, het hulpje. Daarin moet er onderscheid worden gemaakt! De Hollandse Zwarte Piet draagt ook een zak waaruit hij strooit, hij heeft een roe (zoals zwarte Nörwi) en informeert de Sint over wat de kinderen wel en niet gedaan hebben. We zien dus een overeenkomst, de transitie van demoon naar een menselijke slaaf en uiteindelijk knecht. Het fenomeen dat de witte piet door de schoorsteen zwart is geworden met kroeshaar en rode lippen en ook nog een surinaams accent is dus ergens in de afgelopen 120 jaren bedacht. Het is dus een Nederlandse traditie om van donkere mensen een karikatuur te maken, een knipoog naar de slaven? Een misvatting van het orginele Sinterklaas feest, want alle andere landen vieren het feest duidelijk met demonen als metgezellen... De knecht, de zwarte Piet is dus echt een Nederlandse uitvinding net zoals apartheid dat is... een Nederlandse traditie, net zoals de VOC mentaliteit een Nederlandse traditie is. De vraag is natuurlijk of deze tradities passen bij een democratie, waar mensen vrij mogen zijn en zich veilig mogen voelen. Waar een ieder burger gerespecteerd wordt, ongeacht huidskleur, geloofsovertuiging of geslacht. In een democratie zijn we allen gelijk en past een "knecht" natuurlijk niet meer in het straatbeeld van Nederland. De zwarte piet als knecht, en de meester sint op het witte paard klinkt niet als een eerlijke verhouding in een moderne democratie. Of we dan in Nederland het oorspronkelijk feest zouden moeten vieren, het Sinterklaas feest met zijn demonen is een discussie die we kunnen voeren als het zwarte Piet verhaal duidelijk is geworden, maar op dit moment slaan de meeste mensen de plank mis als zij aangeven dat een zwarte piet met kroeshaar, rode lippen en een surinaams accent erbij hoort. De overeenkomsten tussen Wodan/Odin en Sinterklaas: WODAN/ODIN
Babylonische oorsprong Nog verder terug onze geschiedenis in… De god Wodan is namelijk nog ouder dan we denken, want hij is helemaal terug te voeren naar het oude Babylon, alleen daar was hij bekend onder andere namen. Zoals eerder vermeld, in Scandinavië is hij bijvoorbeeld bekend onder de naam Odin. Echter duizenden jaren geleden in Babylon komen we Wodan tegen onder de namen; Adon, Adonis of Nimrod, de grote oorlogsgod (net als Wodan). Een andere naam in Babylon voor deze god is Baäl of Baäl Moloch: de afgod waaraan kinderen geofferd worden, de god van de doden. Wodan is dus dezelfde afgod als Baäl! LET OP! De verpakking veranderd, maar de inhoud niet! Roomse verpakking We weten dat Nicolaas na zijn dood heilig werd verklaard door Rome en dat hij werd/wordt vereerd door vele mensen. Maar waar komen al die Roomse gebruiken rond Nicolaas vandaan? Uit Rome zelf of gaan die ook nog verder terug… 5 december Zoals we eerder hebben gezien is er grote overeenkomst tussen Sinterklaas en de god Wodan. Er is ook een opmerkelijke gelijkenis aan de datum 5 december, de dag dat Sinterklaas wordt vereerd. 5 december is ook de feestdag van de Romeinse god Faunus/Pan. Dit is de god van de oorlog en in Babylon is de god van de oorlog beter bekend als Baäl-Moloch! Wederom een overeenkomst! Mijter De mijter van Sinterklaas is uiteraard afkomstig uit de Rooms katholiek kerk. Maar veel gebruiken van deze kerk blijken uit het oude Babylon te komen! De mijter van Roomse heiligen wordt ook wel ‘dagon-hat’ genoemd. De god Dagon werd bij de Filistijnen vereerd en hij wordt vaak afgebeeld als half mens half vis. Deze mijter was ook al in gebruik bij de oude Babyloniërs. In het Pergamum-museum in Berlijn staat een steen afkomstig uit Babylonië waarop de priesters te zien zijn met op hun hoofd een mijter in de vorm van een visbek ter verering van Dagon. Dagon is ook bekend als Baäl-Moloch. De mijter symboliseert de vissegod Dagon, die niemand anders is dan de afgod Baäl of de duivel. En nu is dus duidelijk hoe en waarom de rooms-katholieke 'vrijdag-visdag' bestaat! Ook hier weer babylonische vruchtbaarheidsafgoderij die in het dagelijkse leven is ingebracht. Staf Ook de staf van Sinterklaas - de gekromde krulstaf - is een voorwerp die via de Rooms katholieke kerk is voortgezet. Dit voorwerp is van oorsprong van de heidense Romeinse orakelpriesters (augurs). Deze augurs gebruikten de kromstaf als zij de hemel raadpleegden en voorspellingen deden voor politieke of militaire acties. Deze profetische waarzeggers werden als goden beschouwd en vereerd. Toentertijd werd deze kromstaf ‘lituus’ genoemd. Deze staf hadden de augurs overgenomen van de Etrusken, die het op hun beurt van de Assyriërs hebben overgenomen. Zoals de Assyrische waarzeggers en priesters bij hun magische riten uitgerust waren met een kromstaf, zo was dus ook de Romeinse augur uitgerust met dezelfde staf en zo is de Rooms katholiek macht tegenwoordig ook uitgerust met deze kromstaf én zo zien we vandaag de dag onze Sint ook met deze staf rondlopen. Deze staf is dus rechtstreeks terug te voeren naar Babylonische afgoderij. Sinterklaasfeest: een feest van de christenen? Een onschuldig kinderfeest? Als we kijken naar de oorsprong is het een volwassen offerfeest, waar kinderen juist verbrand werden ter ere van Baäl-Moloch, oftewel Nimrod. Het is dus helemaal geen Christelijk feest. Waarom de Katholieke kerk de oud Romeinse / heidense gebruiken vermengden met Joodse en Christelijke getuigenissen is een ander onderzoek. De bewijsstukken gaan niet honderden jaren terug, maar duizenden jaren. Afbeeldingen op schilderijen, munten, in oude boeken in verschillende culturen en uit verschillende landen. Het Sinterklaas feest is dus alles behalve Hollands! We hebben het gewoon overgenomen vanuit een Spaanse kolonie, destijds een handelskolonie in Italië! De Sint van nu ziet er niet uit als Wodan, dus wat maakt het uit?! Het is gewoon een gezellig onschuldig kinderfeest! Inhoud hetzelfde, andere verpakking? Het Sinterklaasfeest begint haar historie eigenlijk al ver voordat de heer Nicolaas geboren werd. Als we eerlijk kijken naar al de voorgaande gegevens, moet er toch wel toegegeven worden dat er enorm veel gelijkenissen zijn tussen Sinterklaas en Wodan oftewel Baäl. Zelfs tot in de kleinste details. Het is een feest met enorm veel occulte wortels. Het stamt af van de Roomse dodenverering en is een vermenging met Germaanse afgoderij. Uiteindelijk heeft iedereen zijn of haar eigen keuze om Sinterklaas wel of niet te vieren. 1 ding is zeker en dat is dat de oorsprong van het gehele feest blijft en dat men dus automatisch Wodan, oftewel Baäl / MOLOCH eert met dit offer feest. 
|
Foto: Russian Orthodox beeld van Sint Nicolaas bij een kerk in Demre. Wederom een historisch bewijsstuk dat Sinterklaas verreweg van Hollands is!
SINTERKLAAS
|
Sinterklaas is Wodan... Wodan is Odin... Odin is Adon... en Adon is MOLOCH!
(De) Moloch of Molek was een Kanaänitisch-Fenicisch-Carthaagse godheid, aan wie mensen werden geofferd. In de Bijbel komt deze godheid meerdere malen ter sprake als een afgod.[1] Het offeren aan deze 'afgod' wordt hierin streng veroordeeld.[2] Van de Judese koning Manasse staat vermeld dat hij zich hieraan schuldig maakte. Aan Moloch, de god van het vuur, werden namelijk kinderen geofferd.
(De) Moloch of Molek was een Kanaänitisch-Fenicisch-Carthaagse godheid, aan wie mensen werden geofferd. In de Bijbel komt deze godheid meerdere malen ter sprake als een afgod.[1] Het offeren aan deze 'afgod' wordt hierin streng veroordeeld.[2] Van de Judese koning Manasse staat vermeld dat hij zich hieraan schuldig maakte. Aan Moloch, de god van het vuur, werden namelijk kinderen geofferd.
Sinterklaas in andere landen
Nog meer informatie? Lees dan verder! De afgelopen jaren is er discussie ontstaan over Zwarte Piet. Terwijl voorstanders menen dat het om een onschuldige traditie gaat, beschuldigen tegenstanders Zwarte Piet van racisme. Hij zou het rudiment zijn van een verleden waaraan we niet meer herinnerd willen worden. Een tijd waarin slavernij nog heel gewoon was, en waarin donkere mensen steevast werden weggezet als mensen met een gebrekkige intelligentie. Maar is Zwarte Piet wel een zwarte slaaf?
Wanneer we een completer beeld willen krijgen van de Sinterklaastraditie doen we er goed aan verder te kijken dan Nederland en België alleen. Want hoewel veel mensen veronderstellen dat het om een typisch Nederlands feest gaat, is niets minder waar. In feite komt het Sint Nicolaasfeest in heel Europa voor. De manier waarop het gevierd wordt, kan ons veel vertellen over de wortels van Zwarte Piet.
Frankrijk
Niet alleen bij Nederlandse en Belgische, maar ook bij Franse kinderen klopt elk jaar vol verwachting het hart. Dan kijken zij uit naar de komst van Saint Nicolas die hen zal verwennen met cadeautjes. Tenminste, mits ze lief geweest zijn. Want stoute kinderen vallen in Frankrijk onherroepelijk ten prooi aan de groezelige metgezel van Saint Nicolas, Père Fouettard genaamd. Deze grimmige figuur met zijn woeste baard lijkt nog het meest op een landloper. Maar net als Zwarte Piet is ook Père Fouettard uitgerust met een tuchtroede.
Duitsland
Ook Duitse kinderen kunnen zich maar beter gedragen. Want net als in Frankrijk heeft Sint Nicolaas ook in Duitsland een sinistere gestalte aan zijn zijde. Met zijn lange mantel, zijn imposante baard en tuchtroede doet deze Knecht Ruprecht denken aan zijn Franse evenknie Père Fouettard. Dat het echter een relatief moderne uitdossing betreft blijkt wel folkloristische afbeeldingen en verhalen van vroeger datum. Want die tonen Knecht Ruprecht in zijn meest monsterlijke verschijningsvorm. Compleet met vacht en hoorns. Niet verwonderlijk, want Knecht Ruprecht is afkomstig uit de wildernis. Hij heeft het bos verlaten om een dialoog met het Christuskind aan te gaan. Maar terwijl het Christuskind de verpersoonlijking is van al het goede, is Ruprecht de verpersoonlijking van het ultieme kwaad. Of meer nog: de duivel.
Het Alpengebied
Ook in de landen rondom de Alpen - Oostenrijk, Hongarije, Italië, Slovenië en Tsjechië - brengt Sint Nicolaas de kinderen elk jaar een bezoek. Hier wordt hij alleen niet geflankeerd door Zwarte Pieten aan zijn zijde, maar door een duistere metgezel, Krampus genaamd. Tijdens de eerste helft van de maand december vermommen jongemannen zich als deze monsterlijke verschijning. Getooid met bellen en roestige kettingen trekken ze dan de huizen langs, luid zwaaiend en lawaai makend. Maar de verschrikkelijke Krampus doet zeker niet uitsluitend buiten zijn opwachting. Gewapend met zijn zak en roede dringt hij zich ook 's nachts tot de huizen door, op zoek naar stoute kinderen. Die hij tuchtigt met zijn roede of meeneemt in zijn zak.
Slaaf of niet?
Al deze tradities in ogenschouw nemend komen we bij de hamvraag. Is Zwarte Piet inderdaad een racistisch fenomeen? Is het billijk aan te nemen dat het gaat om een zwarte slaaf uit Afrika? Wanneer we de Sint Nicolaas traditie in al haar facetten de revue laten passeren, leidt dit feitelijk tot een andere conclusie. Want hoewel de traditie zich over heel Europa op uiteenlopende manieren ontwikkeld heeft, laat zij dezelfde wortels zien.
Sint Nicolaas is de goedheiligman. Deze patroonheilige verwijst naar het Christuskind, en staat symbool voor al het goede. Hij beloont lieve kinderen en ontfermt zich over de armen en onfortuinlijken. Deze goedheiligman wordt echter altijd geflankeerd door een duistere metgezel die een tegengestelde taak heeft. Het duistere uiterlijk van deze metgezel geeft aan dat hij de verpersoonlijking is van het kwaad. Of, hoe meer je teruggaat in de oorspronkelijke traditie: de duivel. Maar het kwade is overwonnen door het goede, en juist daarom is de duistere metgezel onderworpen aan de wil van Sint Nicolaas. Zodat hij slechts nog stoute kindertjes mag straffen. Zo werkt zelfs het kwade mee tot bevordering van het goede, en zal het goede uiteindelijk zegevieren. En dat is dan ook waar het met Sinterklaas om draait.
Zwarte Piet: een zwarte knecht in loondienst...?
Feit blijft dat Zwarte Piet in Nederland nogal afwijkt van de omringende landen. En hier lijken de tegenstanders van Zwarte Piet een punt te hebben. Want waarom heeft de zwarte demon met hoorns de gestalte van een donkere man aangenomen, met kroeshaar en rode lippen? En is het redelijk, dat de verpersoonlijking van het kwaad gepaard gaat van een donkere huid? Een vermoedelijke verklaring is dat die ontwikkeling ergens in de 19e eeuw moet zijn ontstaan, en waarschijnlijk (mede) beïnvloed is door slavernij en kolonisatie. Komt dit doordat de Hollanders in die tijd bezig waren met 'apartheid'? Wat we in iedere geval zeker weten is dat "apartheid" een Nederlandse uitvinding is...
De roots van Zwarte Piet liegen er niet om. Hij is niet van Afrikaanse origine maar een demoon. Een kwaadaardig genius behept met de taak om ondeugende kinderen te straffen, van origine afkomstig uit een oud paganistisch volksgeloof. Hoewel hij zijn rentree maakte als tegenhanger van de goede Sint, verwijst zijn donkere kleur nog altijd naar zijn ware aard. Zo zien we hoe oude tradities geleidelijk met elkaar vermengd raken. De Moriaanse uitdossing is dan ook vrij recent. Vermoedelijk was het niet meer dan een goedbedoelde poging om Zwarte Piet van zijn angstaanjagende uiterlijk te verlossen. Net zoals men elders in Europa deed door de demon te veranderen in een woeste landloper. In Nederland werd hij Zwarte Piet, wij hollanders hadden immers apartheid uitgevonden en vele zwarte mensen als slaven (zie Suriname, Antillen, Indonesie etc). Niet langer met een afgrijslijk zwart hoofd met horens, maar met een gezicht vol roet. En van een gezicht vol met roet, naar een zwarte slaaf (zie geschiedenis Hollandse slaven in zuid Afrika en het gehele koloniale verleden in Suriname, Antillen en Indonesié). Nederland was absoluut geen lieverdje in de wereld van mensenrechten! De duistere demoon is nu dus zwarte Piet... In zijn zak torste hij niet langer kindertjes mee maar pepernoten. En in plaats van met de roe te zwaaien maakte hij voortaan grappige koprollen en salto's. Zodat de kinderen van Nederland weer veilig konden gaan slapen. De duistere kwaadaardige demoon is dus in Nederlands omgetoverd tot een zwarte bediende en dat tot op de dag van vandaag. Slechte argumenten die mensen voeren is dat de Piet zwart is door roet... maar de rode lippen en het kroeshaar, daar is geen verklaring voor... De pieten die uit spanje aankomen, die zijn natuurlijk nog zwart van het roet van het jaar daarvoor... erg logisch natuurlijk, tevens een feit dat er vrijwel geen schoorsteen te vinden is in onze moderne huizen en als een huis een schoorsteen heeft, dan is deze zo smal dat een normaal mens en zelfs kleine kinderen er niet doorheen passen, kortom de argumenten zijn erg zwak. Vervolgens wordt er geroepen dat het om een kinderfeest gaat... echter gaat het om een offer-feest... dan wordt er geroepen dat het om een echte Nederlandse traditie gaat, dat klopt deels... maar Sinterklaas is GEEN Nederlandse traditie, zie MOLOCH... Zwarte Piet is WEL een Nederlandse traditie net zoals APARTHEID dat is geweest... moeten wij APARTHEID ook in stand houden, omdat het een Nederlandse traditie is? Onze VOC mentaliteit, het landje veroveren, mensen vermoorden en verkrachten... stelen en het handel noemen was ook een 400 jaar oude traditie, moeten wij dat ook voortzetten omdat het traditie is? De conclusie is duidelijk, het Sinterklaas feest is een oud occult feest, de zwarte Piet heeft een racistische basis dat voorvloeit uit de Nederlandse VOC en Apartheid mentaliteit. Tijd om te veranderen?
Hieronder een aantal filmpjes hoe tot op de dag vandaar het oude sinterklaas feest gevierd wordt in o.a. Duitsland en Oosterijk... de sint met zijn demonen...
Nog meer informatie? Lees dan verder! De afgelopen jaren is er discussie ontstaan over Zwarte Piet. Terwijl voorstanders menen dat het om een onschuldige traditie gaat, beschuldigen tegenstanders Zwarte Piet van racisme. Hij zou het rudiment zijn van een verleden waaraan we niet meer herinnerd willen worden. Een tijd waarin slavernij nog heel gewoon was, en waarin donkere mensen steevast werden weggezet als mensen met een gebrekkige intelligentie. Maar is Zwarte Piet wel een zwarte slaaf?
Wanneer we een completer beeld willen krijgen van de Sinterklaastraditie doen we er goed aan verder te kijken dan Nederland en België alleen. Want hoewel veel mensen veronderstellen dat het om een typisch Nederlands feest gaat, is niets minder waar. In feite komt het Sint Nicolaasfeest in heel Europa voor. De manier waarop het gevierd wordt, kan ons veel vertellen over de wortels van Zwarte Piet.
Frankrijk
Niet alleen bij Nederlandse en Belgische, maar ook bij Franse kinderen klopt elk jaar vol verwachting het hart. Dan kijken zij uit naar de komst van Saint Nicolas die hen zal verwennen met cadeautjes. Tenminste, mits ze lief geweest zijn. Want stoute kinderen vallen in Frankrijk onherroepelijk ten prooi aan de groezelige metgezel van Saint Nicolas, Père Fouettard genaamd. Deze grimmige figuur met zijn woeste baard lijkt nog het meest op een landloper. Maar net als Zwarte Piet is ook Père Fouettard uitgerust met een tuchtroede.
Duitsland
Ook Duitse kinderen kunnen zich maar beter gedragen. Want net als in Frankrijk heeft Sint Nicolaas ook in Duitsland een sinistere gestalte aan zijn zijde. Met zijn lange mantel, zijn imposante baard en tuchtroede doet deze Knecht Ruprecht denken aan zijn Franse evenknie Père Fouettard. Dat het echter een relatief moderne uitdossing betreft blijkt wel folkloristische afbeeldingen en verhalen van vroeger datum. Want die tonen Knecht Ruprecht in zijn meest monsterlijke verschijningsvorm. Compleet met vacht en hoorns. Niet verwonderlijk, want Knecht Ruprecht is afkomstig uit de wildernis. Hij heeft het bos verlaten om een dialoog met het Christuskind aan te gaan. Maar terwijl het Christuskind de verpersoonlijking is van al het goede, is Ruprecht de verpersoonlijking van het ultieme kwaad. Of meer nog: de duivel.
Het Alpengebied
Ook in de landen rondom de Alpen - Oostenrijk, Hongarije, Italië, Slovenië en Tsjechië - brengt Sint Nicolaas de kinderen elk jaar een bezoek. Hier wordt hij alleen niet geflankeerd door Zwarte Pieten aan zijn zijde, maar door een duistere metgezel, Krampus genaamd. Tijdens de eerste helft van de maand december vermommen jongemannen zich als deze monsterlijke verschijning. Getooid met bellen en roestige kettingen trekken ze dan de huizen langs, luid zwaaiend en lawaai makend. Maar de verschrikkelijke Krampus doet zeker niet uitsluitend buiten zijn opwachting. Gewapend met zijn zak en roede dringt hij zich ook 's nachts tot de huizen door, op zoek naar stoute kinderen. Die hij tuchtigt met zijn roede of meeneemt in zijn zak.
Slaaf of niet?
Al deze tradities in ogenschouw nemend komen we bij de hamvraag. Is Zwarte Piet inderdaad een racistisch fenomeen? Is het billijk aan te nemen dat het gaat om een zwarte slaaf uit Afrika? Wanneer we de Sint Nicolaas traditie in al haar facetten de revue laten passeren, leidt dit feitelijk tot een andere conclusie. Want hoewel de traditie zich over heel Europa op uiteenlopende manieren ontwikkeld heeft, laat zij dezelfde wortels zien.
Sint Nicolaas is de goedheiligman. Deze patroonheilige verwijst naar het Christuskind, en staat symbool voor al het goede. Hij beloont lieve kinderen en ontfermt zich over de armen en onfortuinlijken. Deze goedheiligman wordt echter altijd geflankeerd door een duistere metgezel die een tegengestelde taak heeft. Het duistere uiterlijk van deze metgezel geeft aan dat hij de verpersoonlijking is van het kwaad. Of, hoe meer je teruggaat in de oorspronkelijke traditie: de duivel. Maar het kwade is overwonnen door het goede, en juist daarom is de duistere metgezel onderworpen aan de wil van Sint Nicolaas. Zodat hij slechts nog stoute kindertjes mag straffen. Zo werkt zelfs het kwade mee tot bevordering van het goede, en zal het goede uiteindelijk zegevieren. En dat is dan ook waar het met Sinterklaas om draait.
Zwarte Piet: een zwarte knecht in loondienst...?
Feit blijft dat Zwarte Piet in Nederland nogal afwijkt van de omringende landen. En hier lijken de tegenstanders van Zwarte Piet een punt te hebben. Want waarom heeft de zwarte demon met hoorns de gestalte van een donkere man aangenomen, met kroeshaar en rode lippen? En is het redelijk, dat de verpersoonlijking van het kwaad gepaard gaat van een donkere huid? Een vermoedelijke verklaring is dat die ontwikkeling ergens in de 19e eeuw moet zijn ontstaan, en waarschijnlijk (mede) beïnvloed is door slavernij en kolonisatie. Komt dit doordat de Hollanders in die tijd bezig waren met 'apartheid'? Wat we in iedere geval zeker weten is dat "apartheid" een Nederlandse uitvinding is...
De roots van Zwarte Piet liegen er niet om. Hij is niet van Afrikaanse origine maar een demoon. Een kwaadaardig genius behept met de taak om ondeugende kinderen te straffen, van origine afkomstig uit een oud paganistisch volksgeloof. Hoewel hij zijn rentree maakte als tegenhanger van de goede Sint, verwijst zijn donkere kleur nog altijd naar zijn ware aard. Zo zien we hoe oude tradities geleidelijk met elkaar vermengd raken. De Moriaanse uitdossing is dan ook vrij recent. Vermoedelijk was het niet meer dan een goedbedoelde poging om Zwarte Piet van zijn angstaanjagende uiterlijk te verlossen. Net zoals men elders in Europa deed door de demon te veranderen in een woeste landloper. In Nederland werd hij Zwarte Piet, wij hollanders hadden immers apartheid uitgevonden en vele zwarte mensen als slaven (zie Suriname, Antillen, Indonesie etc). Niet langer met een afgrijslijk zwart hoofd met horens, maar met een gezicht vol roet. En van een gezicht vol met roet, naar een zwarte slaaf (zie geschiedenis Hollandse slaven in zuid Afrika en het gehele koloniale verleden in Suriname, Antillen en Indonesié). Nederland was absoluut geen lieverdje in de wereld van mensenrechten! De duistere demoon is nu dus zwarte Piet... In zijn zak torste hij niet langer kindertjes mee maar pepernoten. En in plaats van met de roe te zwaaien maakte hij voortaan grappige koprollen en salto's. Zodat de kinderen van Nederland weer veilig konden gaan slapen. De duistere kwaadaardige demoon is dus in Nederlands omgetoverd tot een zwarte bediende en dat tot op de dag van vandaag. Slechte argumenten die mensen voeren is dat de Piet zwart is door roet... maar de rode lippen en het kroeshaar, daar is geen verklaring voor... De pieten die uit spanje aankomen, die zijn natuurlijk nog zwart van het roet van het jaar daarvoor... erg logisch natuurlijk, tevens een feit dat er vrijwel geen schoorsteen te vinden is in onze moderne huizen en als een huis een schoorsteen heeft, dan is deze zo smal dat een normaal mens en zelfs kleine kinderen er niet doorheen passen, kortom de argumenten zijn erg zwak. Vervolgens wordt er geroepen dat het om een kinderfeest gaat... echter gaat het om een offer-feest... dan wordt er geroepen dat het om een echte Nederlandse traditie gaat, dat klopt deels... maar Sinterklaas is GEEN Nederlandse traditie, zie MOLOCH... Zwarte Piet is WEL een Nederlandse traditie net zoals APARTHEID dat is geweest... moeten wij APARTHEID ook in stand houden, omdat het een Nederlandse traditie is? Onze VOC mentaliteit, het landje veroveren, mensen vermoorden en verkrachten... stelen en het handel noemen was ook een 400 jaar oude traditie, moeten wij dat ook voortzetten omdat het traditie is? De conclusie is duidelijk, het Sinterklaas feest is een oud occult feest, de zwarte Piet heeft een racistische basis dat voorvloeit uit de Nederlandse VOC en Apartheid mentaliteit. Tijd om te veranderen?
Hieronder een aantal filmpjes hoe tot op de dag vandaar het oude sinterklaas feest gevierd wordt in o.a. Duitsland en Oosterijk... de sint met zijn demonen...